یا زهرا

---

دل غریب من , از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا , شبی بهانه گرفت
                                      شبانه بغض گلو , کنار بقیع 
                                      شکست و دیده ز دل , اشکِ دانه دانه گرفت
                                                                        مصیبتی ست علی را , که پیش چشمانش
                                                                        عدو امید دلش را , به تازیانه گرفت

          فراق فاطمه را بوتراب باور کرد
         شبی که چوبه ی تابوت او به شانه گرفت
                                                                  به پشت پنجره ها دیدگان پر اشکم
                                                                 سراغ مدفنی پاک و بی نشانه گرفت